Kabus...!

Gece gece acayip bir rüya gördüm Nasıl bir kabustu o ... Kalbim o kadar çok çarpırıyorduki gürültüsü beni rüyamdan uyandırdı.. Bir odada ve kapının önünde bekliyorum.. Benim odammış ama kapının önünde beklerken korkuyorum sanki kapı açılacak biri gelecekmiş gibi... Bi anahtar sesi çevrilmesi duyuyorum odanın kapısı açılıyor ben korkuyla dehşetle izlerken kapıdan içeri girende benim...

Nasıl yani ben burdayım bu nasıl ben derken ...
 kendim bana doğru yürüyor
konuşmadan göz gözeyiz
yaklaşıyor
yaklaşıyor...
Tam sıçtık derken uyandım...

Baksana rüyamda bile kendim bile benim üstüme geliyor....
Kendi kendimim kabusu oldum...

Rüyalar çok ilginç geliyor bana bazen... Özelllikle korkuyla uyandığım rüyalarda muhteşem sonu finali göremedim..
Mesala üstüme gelen ben yaklaşıyordu ya
ya iyce yaklaştığında ne olacaktı..

Suratıma bi osmanlı tokatımı atacaktı yeter artık diye..
dövecekmi sövecekmi....
ne yapacaktı merak ederim.
Yada ben sandığım ben kimdi?
Yüzü, gözü bana benzeyen üstelik benim kıyafetlerimide giymiş...

Bazı güzel rüyalardan pat diye uyandığımda da kahrolurum
Gözlerimi kapatır tekrar kaldığım yerden aynı rüyanın devamını görecekmişim gibi hatırlamaya çalışırım..
Olmadı hayal kurup kendim seneryolar yazarım ama korkulu rüyalarda bu olmuyor..

Tam yükseklerden düşecekken uyanırsın..
birinden kaçarken tam seni yakalayacakken uyanırsın..
Kötü adamlar köşeye sıkıştırdığında uyanırsın
Savaşın ortasında bile silah sana çevrilmişken uyanırsın.

Gerçek hayatta böyle olsa...
İnsan tüm kötü finallerde sonucu yaşayarak görmese o anda uyansa ya..
.Kabuslar teğet geçti bu seferde yırttık desek mesala olmaz mı...
Uyandım  artık saçmaladım desek...